Hipster

Και πανω που σκεφτηκα (καποια πραγματα δεν τολμω να τα πω φωναχτα) "επιτελους, ο καθενας θα εχει το στυλ του και θα γλυτωσουμε απο τις μαζικες μανιες για να ντυνομαστε ολοι το ιδιο" σκαει νεα μοδα, πιο τραγικη απο καθε προηγουμενη, η μοδα του Hipster. 

Τι ειναι??

Πολυ απλο, μια μοδα-κυμα-θεωρια που σου λεει : μην μπαινεις σε καλουπι, εχε το δικο σου στυλ, το οποιο ομως περιλαμβανει 1,2,3,4...... πραγματα. Σοβαρα τωρα?? Η νεα ταση ειναι να εχεις το "δικο σου" στυλ αρκει να περιλαμβανει μεγαλα κοκαλινα γυαλια μυωπιας, αγνωστους καλλιτεχνες στο mp3 player,παλιες φωτογραφικες μηχανες, βολτες με ποδηλατο, πουκαμισα και τετοια?

Ευχαριστω δεν θα παρω. Ποτε δεν μου αρεσε αυτη η ιδεα, το να φορας καποια πολυ συγκεκριμενα ρουχα απο καποια στανταρ μαγαζια, επειδη ετσι κανουν ολοι. Που πηγε η ατομικοτητα και η μοναδικοτητα ανθρωποι?? Δεν τολμας να βαλεις κατι που θεωρεις οτι σου παει, το υποστηριζεις και ειναι μοναδικο, ολοι σε κοιτανε με μισο ματι. Τραγικο.

Πραγματικα λυπαμαι τα ατομα αυτα. Δεν εχουν καθολου αποψη, δεν ενδιαφερονται αμα τους πανε αυτα που φορανε, ακουνε συγκεκριμενη μουσικη και καλλιτεχνες, "ερωτευονται" ταυτοχρονα και κατα εκατομμυρια τους ιδιους ηθοποιους και δεν ξερω τι να πρωτοκανω οταν βλεπω τα τωρινα 14 χρονα και 15χρονα. Να κλαψω ή να γελασω?

Πανικος για ενα #mixer

Τεταρτη μεσημερακι καθομαι και ανοιγω το Twitter, να ψιλοχαζεψω για να περασει λιγο η ωρα. Βλεπω εναν ψιλοπανικο, ατομα να αναφερουν συνεχως καποιο mixer, καποιοι να βριζονται και να αφηνουν πικροχολα σχολια ο ενας για τον αλλο και ολα αυτα γιατι? Για ενα mixer. Ναι λεω αληθεια.

Απ οτι καταλαβα-διαβασα, μια κοπελα αρχισε να ασχολειται με την ζαχαροπλαστικη, και για να μπορεσει να δημιουργησει, χρειαζοταν χρηματα για να αγορασει ενα μιξερ. Ετσι, φτιαχνει μια ιστοσελιδα και εχει βαλει και κουμπακι paypal προκειμενου οσοι θελουν να κανουν μια δωρεα μεσω πιστοτικης καρτας για να μπορεσει να μαζεψει τα χρηματα.

Σοβαρα τωρα? Δεν με ενοχλει που σκεφτηκε να κανει αυτο το πραγμα, αφου η ιδια δεν ειχε προβλημα να πει-φτιαξει κατι τετοιο,και δεν την προσβαλει, εμενα γιατι να με πειραζει, απο που και ως που? Ομως, πολλοι ειναι αυτοι π λενε πως ειναι γυφτια,και αρχισαν ολα τα σχετικα σχολια που προσβαλουν και την ιδια την κοπελα, αλλα και αυτους που θελουν να δωσουν καποιο ποσο. 

Και παλι ρωταω: Σοβαρα τωρα? Ο κοσμος ειναι τοσο τελειος και ιδανικος, που εχουμε χρονο να ασχοληθουμε με ενα μιξερ?

Τελος, αξιζει λιγο να σκεφτουμε πως κατι το οποιο ξεκινησε σαν πλακα, προκαλεσε εναν μικρο πανικο, και αν σκεφτουμε λιγο και τις δυνατοτητες των Μεσων Επικοινωνιας, ισως τελικα να μην ειναι τοσο αστειο.

Ευδοξος.

Καθε εξαμηνο, οι φοιτητες παραγγελνουν τα βιβλια τους απο το προγραμμα "ΕΥΔΟΞΟΣ" και τα παραλαμβανουν απο καποιο βιβλιοπωλειο,στην πολη που κειναι η σχολη τους. Καποιοι μπορει να μαθαινουν εγκαιρα και νωρις ποια βιβλια πρεπει να παρουν, γιατι ρωτανε καθηγητητες, κοιτανε ποια βιβλια παραγγειλανε τα μεγαλυτερα εξαμηνα και κανουν την αιτηση τους νωρις. Υπαρχουν ομως και πολλα παιδια της τελευταιας στιγμης, τα παιδια τα οποια αφηνουν ακομα και για την τελευταια μερα την δηλωση των βιβλιων τους, και πηγαινουν και παραλαμβανουν τα βιβλια που εχουν παραγγειλει πολυ νωριτερα, οι αλλοι φοιτητες. Ποσο δικαιο ειναι αυτο?

Η σχολη μου ειναι πολυ μακρια απο το σπιτι μου, και ετσι ειναι μεγαλη ταλαιπωρια για μενα η καθημερινη μετακινηση. Ημουν απο τα παιδια που δηλωσανε αμεσα τα βιβλια τους, ομως, την ημερα που θα πηγαινα να τα παραλαβω ημουν αρρωστη, και οταν ξαναπηγα για μαθημα (με σκοπο να παρω και τα βιβλια) το βιβλιοπωλειο ηταν κλειστο. Τωρα, ειναι διαθεσιμα μονο 3 αντιτυπα, εγω θα παω την Δευτερα να τα παρω (και με την ελπιδα α) οτι θα προλαβω καποιο απο αυτα και β) οτι θα ειναι διαθεσιμα και αλλα συγγραματα. ) 

Και ετσι σκεφτομαι, ποσο σωστο ειναι αυτο? Ποσο πιο σωστο θα ηταν, οταν καποιος φοιτητης παραγγελνει ενα βιβλιο, αναλογα με το ποσο νωρις εκανε την δηλωση, να μπορει και να παραλαβει το βιβλιο του μια καθορισμενη ημερομηνια. Τι εννοω με αυτο? Αν καποιος δηλωνει ενα βιβλιο πρωτος, να μην μπορει καποιος να το παραλαβει ο οποιος εκανε αργοτερα δηλωση, αλλα να εχει μια δικη του ημερομηνια. 

Αλλα προφανως, στην ελλαδα βρισκομαστε, οποτε με την ελπιδα οτι δεν θα εχουν παρει αλλοι τα βιβλια μου, την δευτερα εχω τα σχετικα τρεχαματα

Katy perry, gaga, bieber....τραγουδιστες ειναι??

H Katy Perry ντυνεται εξωγιηνος, η Gaga....ειναι κλασικη Gaga, ο Bieber γυριζει σε ταινια τα 16 χρονια της ζωης του στη γη, και εμφανιζεται μια τυπισσα που τραγουδαει "Friday,friday,friday...." και αυτα ειναι τα προτυπα των εφηβων αυτη τη στιγμη σε ολο τον κοσμο... που παμε??? 


Δεν εχω καποιο προβλημα με τους συγκεκριμενους καλλιτεχνες, απλα δεν ειναι του γουστου μου. Πιστευω πως υπαρχουν παρα πολλοι αλλοι καλλιτεχνες οι οποιοι ειναι στην αφανεια, ενω αξιζουν κατι πολυ περισσοτερο. 



Δεν μου αρεσει αυτο το πραγμα π γινεται, κυκλοφορει ενα μετριο τραγουδι, και επειδη συνοδευεται απο ακραια χτενισματα, φορεματα, δηλωσεις, εμφανισεις και περιεργο βιντεο κλιπ. Λιγο το ενα, λιγο το αλλο, το τραγουδι χανει καθε νοημα που μπορει να εχει.

Amelie και Les Petits Mouchoirs

Τα τελευταια χρονια, εχω δει αρκετες ταινιες, χωρις να κολλαω σε καποιο συγκεκριμενο ειδος. Βλεπω τα παντα, θριλερ, τρομου,κοινωνικες, δραμα, κωμωδιες, ρομαντικες, ψυχολογικα θριλερ,αστυνομικες,γουεστερν,εποχης... και γενικα δεν εχω προβλημα με καποιο ειδος ταινιας, απλα σε γενικες γραμμες μπορω να πω πως προτιμω μερικα ειδη περισσοτερο απο αλλα. 

Τον τελευταιο καιρο, παρακοουθω περισσοτερο κοινωνικες, θριλερ, και αστυνομικες. (το χειροτερο μου ηταν οταν πριν ενα μηνα πηγα στο σινεμα μ παρεα και ειδαμε το Bourlesque),και για καποιο λογο με τραβαει ενα ειδος ταινιων που δεν μπορω να καταλαβω ακριβως τι ειναι μερικες φορες, αλλα παντα με κανει να στο τελος να προβληματιζομαι. 

Δυο απο αυτες τις ταινιες ειναι το Amelie και το Les Petits Mouchoirs (μικρα αθωα ψεμματα). Θα θεωρησω εντελως συμπτωματικο το γεγονος οτι και οι δυο ανηκουν στον γαλλικο κινηματογραφο, και θα επικεντρωθω στο περιεχομενο των ταινιων. 

Η πρωτη, Αμελι,ειναι η ιστορια μιας κοπελας η οποια παρατηρει τον κοσμο γυρω της, παρακολουθει και μαθαινει τους ανθρωπους γυρω της μεσα απο τις πραξεις τους, τις αντιδρασεις τους και μικρες καθημερινες ενεργειες που ολοι (ακομα και οι ιδιοι πολλες φορες) αγννοουν, και πραττει αναλογα με το ατομο καθε φορα. Οταν λεω πως "πραττει", εννοω πως θα πει ή θα κανει κατι φαινομενικα ασημαντο το οποιο ομως θα αλλαξει σημαντικα την ζωη του αλλου. Ταυτοχρονα η ιδια αντιμετωπιζει τα δικα της προσωπικα προβληματα με αναλογο αξιοπεριεργο τροπο. Στο τελος της ταινιας, παντα μενω με αναμεικτα συναισθηματα,ενω πρεπει να να αναφερθουμε και στο υπεροχο soundtrack 

http://www.youtube.com/watch?v=wCTW_IfZzTE . 

H δευτερη ταινια κυκλοφορησε προσφατα στο σινεμα, και με το που ειδα το τρειλερ μου κεντρισε το ενδιαφερον. Το θεμα της ταινιας ειναι μια παρεα φιλων, που πανε διακοπες σε ενα μερος της γαλλιας και εκει αποκαλυπτονται συχνα τα μικρα προσωπικα προβληματα,θεματα και ψεμματακια που λεει καθε ατομο απο αυτους. Ειτε αυτο αφορα μια εγκυμοσυνη,ειτε μια προσωπικη ανασφαλεια, ειτε τα προβληματα σε μια σχεση, ειτε το οτιδηποτε, ολοι επικεντρωνονται στα προβληματακια τους και ολοι αγνοουν το μεγαλο προβλημα που εχει ενας φιλος του, οταν μπαινει στην εντατικη μετα απο το ατυχημα που ειχε, και ολοι τον εγκαταλειπουν.

Twilight...ελπιζω να μην ειναι κολλητικο

Το καλοκαιρι του 2008 εαν θυμαμαι καλα, ετυχε να δω σε ενα βιβλιοπωλειο, ενα εξωφυλλο που μου κινησε το ενδιαφερον. Πλεον αυτο το εξωφυλλο ειναι ενα απ τα πιο γνωστα τ κοσμου, καθως ειναι απ το βιβλιο "Twilight".

Με τα πολλα, λιγο το οτι ηταν καλοκαιρι και ημουν στην αθηνα, λιγο το οτι βαριομουν τη ζωη μου, λιγο και το γεγονος οτι μου αρεσουν τα βιβλια, το αγορασα και ξεκινησα να το διαβαζω. Η ιστορια ειναι γνωστη, πολυπερπατημενη και αναμενομενη, αλλα σαν βιβλιο ηταν πολυ καλο και το ευχαριστηθηκα. Σε αυτο ισως φταιει και λιγο το γεγονος οτι εχοντας διαβασει τα Harry Potter, το στυλ γραφης του twilight μου φανηκε οικιο, και ετσι πηγα μετα απο μηνες στο βιβλιοπωλειο για να παρω και το 2ο με το που κυκλοφορησε.


Ωραιο και το 2ο, τελειωσε μεσα σε 2-3 μερες, και τοτε μπηκα στο τρυπακι που απαξ και αρχισω κατι, πρεπει να το τελειωσω. Φυσικα ηθελα και το συνεχισα, και ετσι μην τα πολυλογω πηρα και το 3ο, στην συνεχεια το 4ο στα αγγλικα, το 4ο στα ελληνικα και το 5ο το εκτυπωσα. Σιγουρα, μετα απο λιγο σαν σειρα βιβλιων εγιναν λιγακι κουραστικα. αλλα απ την αλλη μου αρεσαν.


Καποια στιγμη στο ενδιαμεσο των βιβλιων, εμαθα πως θα βγει η σχετικη ταινια. Χαρηκα ηταν η αληθεια, οι ηθοποιοι μου φανηκαν ΟΚ, και πηγα θυμαμαι 1η ιανουαριου και την ειδα. Ωραιο εργακι, περασαν ευχαριστα 2 ωρες αλλα το βιβλιο ειναι βιβλιο, και η ταινια δεν μπορει με τιποτα να το συναγωνιστει. Και τοτε εγινε το κακο...


Μεσα σε λιγο καιρο αντιληφθηκα οτι αρχισε να δημιουργειται ενας παγκοσμιος πανικος, αρχικα με τους ηθοποιους, στη συνεχεια με το εργο και τελος με το βιβλιο. Ξενερωσα την ζωη μου.
Οπου και αν πηγαινα, οπου και αν ανοιγα την τηλεοραση και το PC εβλεπα αστειοτητες ή μαλλον γελοιοτητες τυπου Team jacob και Τeam Edward. Αυτο ηταν. Καπου εκει περα, αρχισα να απωθουμαι απο τη συγκεκριμενη σειρα βιβλιων,τις συγκεκριμενες ταινιες και φυσικα οτιδηποτε σχετικο.


Ο μεγαλος μου φοβος αυτη τη στιγμη ειναι μηπως γινει και κατι αντιστοιχο με την αγαπημενη μου σειρα βιβλιων "Αγωνες Πεινας" και αρχισω να τραβαω τα μαλλια μου. Ευτυχως ή δυστυχως τα φαινομενα πνευματικης τυποποιησης και ομοιμορφιας με κανουν να βγαζω σπυρακια.


Αλλωστε οταν αντιλαμβανεσαι οτι κανουν μια ταινια αποκλειστηκα και μονο για εμπορικους σκοπους,διαλεγουν τους ηθοποιους με σκοπο να τους λατρεψουν για το πως φαινεται, η ταινια εχει χασει το νοημα της και πλεον δεν αντιστοιχει στο βιβλιο.

Ας μιλησουμε για σειρες...(1)

Η αληθεια ειναι οτι παλιοτερα δεν με ενδιεφεραν σχεδον καθολου οι αμερικανικες σειρες. θυμαμαι απο παντα τον εαυτο μου να παρακολουθει καθε μεσημερι "Friends" τα σαββατοκυριακα, και στην συνεχεια "Charmed" τις Κυριακες. Νομιζω πως αυτη ηταν η πρωτη σειρα που με εκανε να κολλησω με το αθλημα. Θυμαμαι, μαζι με τον ξαδερφο μου παρακολουθουσαμε τα επισοδεια στην τηλεοραση, νοικιαζαμε σε dvd παλιοτερους κυκλους, βλεπαμε ατελειωτες ωρες βιντεο και φωτογραφιες στο ιντερνετ και ολα τα σχετικα που κανει ο καθε καμμενος.

Το κακο ομως πρεπει να εγινε καπου στην δευτερα με τριτη λυκειου, οπου εμαθα να λειτουργω μεσα στο ιντερνετ, και απο κει και περα δεν υπαρχει κανενα οριο. Ψεμματα, μεγαλο μου προβλημα ειναι ο χρονος. Οποτε ας παρω με την σειρα τις σειρες που εβλεπα και βλεπω τα τελευταια χρονια.

Η πρωτη σειρα π αναζητησα στο διαδικτυο ηταν τα "Χρονικα της Σαρρα Κοννορ" γιατι το παραδεχομαι, ειμαι καμμενη για τρελη για επιστημονικη φαντασια και οτιδηποτε περιεργο. Λιγο πολυ ειναι γνωστη η υποθεση, λιγο Terminator, λιγο η υπερπροστατευτικη μητερα, λιγο το ενα λιγο το αλλο, ποτε δεν τελειωσα αυτη τη σειρα. Το λεω και ντρεπομαι! Αλλα η αληθεια ειναι πως καποια στιγμη θα την τελειωσω.

Στην συνεχεια, στην τηλεοραση εβαλαν το Prison Break,και δεν ηθελα πολυ, καθε βραδυ 11 με 12 η τηλεοραση επαιζε Σκοφιλντ. Τι μανια και αυτη. Ποσες καμμενες συζητησεις, ποσοι ακυροι διαλογοι, ποσα σεναρια...

Μετα να πω την αληθεια δεν θυμαμαι ακριβως πως εγινε η αρχη, αλλα ξεκινησα LOST. Αυτο ηταν. Χανομουν για ωρες μπροστα απο την τηλεοραση,μερα νυχτα και εβλεπα  τους γνωστους σε ολους μας χαμενους να τραβανε τα μαλλια της κεφαλης του με το νησι που μπλεξανε. Μεγαλο κολλημα το LOST. Αλλα ας αναφερθω αλλη φορα εκτενως.

Αν θυμαμαι καλα, εκεινη την περιοδο αρχισα και ολα τα ιατρικα θεματα, House και προφανως Grey's Anatomy, που συνεχιζονται ακομα, καθε βδομαδα ενα επισοδειο και ειναι αρκετο. Εχουμε ηδη φαει μεγαλη δοση απο ιατρικα, 7 κυκλους το ενα, 5 κυκλους το αλλο και συνεχιζουν!

Παραλληλα περισυ το καλοκαιρι ξεκινησα κανονικα τα Csi, αρχικα το Miami και στην συνεχεια το Las Vegas. Δυστυχως το New York δεν το εχω δει ακομα, αλλα το καλοκαιρι πλησιαζει...

Κατι ξεχναω εε? Αααα ναι, προφανως τον μεγαλο και τρανο Dexter!! Μονο 12 επισοδεια ο κυκλος, 50 λεπτα το επισοδειο και σ γυρναει τον κοσμο τουμπα. Υπερβολικη σαν σειρα σε πολλα σημεια, αλλα δεν βαριεσαι...ολες οι σειρες εχουν καλες και κακες season.

 

Φυσικα δεν πρεπει να ξεχναω και τα βαμπιρικα, True Blood και Vampire Diaries παρακολουθω, χωρις να τρελαινομαι και πολυ για το 2ο οφειλω να ομολογησω, αλλα μιας και το αρχισα, ας μην το αφησω και στην μεσα. True Blood και παλι True blood, δεν το συζητω καν.

Φετος αρχισα και 2 αλλες σειρες, το Pretty Little Liars και το The Event. Το πρωτο ξεκινησε πολυ στο χαλαρο και προεκυψε να ειναι απ τις αγαπημενες μου οτι να ναι σειρες, και το 2ο ξεκινησε πλ υποσχομενα αλλα συνεχιζει πλ βαρετα κ κουραστικα.

Μετα εχω αν θυμαμαι καλα το FlashForward το οποιο ηταν καλο αλλα οχι κατι τρομερο. Αν ηταν και τρομερο αλλωστε δεν θα κοβοταν, το Big Bang Theory το οποιο δυστυχως εχει αρχισει να με κουραζει στον 4ο κυκλο, και το 30 Rock το οποιο εξακολουθω να το  βρισκω πολυ καλο!

Επισης εχουμε το Gossip Girl προφανως...περασμενα μεγαλεια ειναι αυτη η σειρα. Με 2 πρωτους κυκλους φανταστικους και απο κει και περα το χαος. Προσφατα αρχισα Boston Legal, που ειναι παρα πολυ απολαυστικο, οι διαλογοι, οι χαρακτηρες, οι καταστασεις...ολα μοναδικα!!

Και φυσικα αφηνω το καλυτερο της φετινης χρονιας για το τελος....FRINGE με κεφαλαια γραμματα. Οτι και να πουμε ειναι λιγο! Συνδιαζει τα παντα! Επιστημονικη φαντασια,φυσικη,τρελα, ατακες,χιουμορ,δραμα,περιεργες καταστασεις....το σεναριο ειναι περιπλοκο σε σημειο να σε κανει συνεχεια να μενεις με ανοιχτο το στομα, οι ηθοποιοι ειναι εξαιρετικοι, οι χαρακτηρες ειναι μοναδικοι....ολοι τους! Ολιβια,Πητερ, 

Γουωλτερ,Νινα,Γουιλλιαμ,Αστριντ,Λινκον,Αλλολιβια,Mπρόιλς και παει λεγοντας....

Ειναι γεγονος οτι ειμαι καμμενη. Σαν γνησια καμμενη ποτε δεν ξερω ποτε να σταματησω. Και για αυτο προετοιμαζω για το καλοκαιρι και αλλες σειρες, οπως Mad men,24, Dr, Who και ολα τα σχετικα. Θα ηθελα να αναφερθω ξανα και θα αναφερθω ξανα στις σειρες, αλλωστε ειναι γεγονος οτι ειμαι καμμενη!