Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

Δικο μου και αλλων....22 εκατομμυριων!

Πολλες φορες μπορει να τυχει να ακουσω ενα τραγουδι ή να δω μια ταινια, το οποιο να με εκφραζει απολυτα,να περιγραφει βιωματα τα οποια ειχα, καθως και καταστασεις τις οποιες αντιμετωπιζα. Ισως ακομα και συναισθηματα τα οποια ενοιωθα.

Σιγουρα, δεν ειμαι η μονη στον κοσμο που εχει ταυτιστει με τραγουδι ή με καποια ταινια. Οταν ομως βλεπω στο youtube εκατομμυρια αλλα ατομα να εχουν ακουσει το ιδιο τραγουδι ή ακομα και χιλιαδες να εχουν αφησει ενα σχολιο που ειναι σχετικο με τους στιχους, το βιντεο και το νοημα γενικοτερα ολων αυτων, δεν με ενοχλει. Αυτος αλλωστε ειναι και ο σκοπος του τραγουδιου,ατομα να ταυτιστουν και να ειναι καλυτερα με τον εαυτο τους.

Τι γινεται ομως οταν καποιος που γνωριζω προσωπικα και του οποιου η ζωη (ναι το γνωριζω στα σιγουρα αυτο) δεν εχει καμμια σχεση με το τραγουδι και τους στιχους, και απλα το ακουει επειδη ειναι πιασαρικο,και το εμαθε μεσω ενος "talent show" (οπου και εκει προφανως εκτελεστηκε). Και ετσι, δεν μπορω παρα να σκεφτω, ειμαστε η μουσικη που ακουμε??

Αναρωτιεμαι,προσπαθουμε να ακουσουμε πλεον πραγματικα ενα τραγουδι ή το ακουμε χωρις να εμβαθυνουμε εστω και λιγο? Και επισης, ή μαλλον ειναι πιο λογικο να ακουμε τραγουδια και καλλιτεχνες οι οποιοι μας εκφραζουν, ή να ακουμε στην τυχη καποιο τραγουδι, μας αρεσει ο ρυθμος και αποφασιζουμε πως μας αρεσει γενικα ολο το τραγουδι....

Δεν αμφισβητω πως ο καθενας μπορει να ακουει οτι τραγουδι θελει,οσες φορες θελει,και να το γνωρισει με οποιονδηποτε τροπο.
Οι παραπανω ηταν απλες σκεψεις που εξεφρασα.

Υ.Γ. Ρωτησα αυτο το ατομο για ποιον λογο του αρεσε αυτο το τραγουδι, και μου ειπε: "Απλως μου αρεσει ο ρυθμος και η μελωδια που εχει στο ρεφρεν, τους στιχους δεν τους εχω πολυπροσεξει"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου