Το τελος μιας εποχης...

Ειχα την τυχη να ανηκω στην γενια των παιδιων που μεγαλωσαν μαζι με τον Χαρυ Ποτερ, βιβλια και ταινιες, και αποτελουσε αναποσπαστο κομματι για 10 χρονια, την μιση ζωη μου. Δεν ειναι απλα μια ιστορια για εναν μικρο μαγο, ειναι ενας ολοκληρος κοσμος με πολλες ομοιοτητες με γεγονοτα που ζουμε και αντιμετωπιζουμε καθημερινα, σαν ατομα αλλα και σαν κοινωνια. Μεσα σε 7 βιβλια και 8 ταινιες γνωρισαμε και λατρεψαμε τον υπεροχο κοσμο του Χαρυ Ποτερ, εννοιες και οροι οπως Χογκουαρτς, Υπουργειο μαγειας, ξορκια,παραφρονες,προστατες, λυκανθρωποι, μαγικος χαρτης, φιλοσοφικη λιθος, γουιγκααααρντιουμ Λεβιοζα, ξορκι, περγαμηνη, τσουκαλι ,κοιτωνας, κουιντις και ποσα ακομα μας κανουν να χαμογελαμε.



Δεν ειναι μια απλη ιστορια, ενα παραμυθι για παιδια οπως λενε πολλοι. Ειναι παρουσιαση ενος κοσμου που αντιμετωπιζει πολλα προβληματα, υπαρχει διαφθορα,ρατσισμος,φοβος, πονος, φονοι, ενας δικτατορας που επιθυμει την κυριαρχεια των μαγων, οι ακολουθοι του που σκορπανε θυματα, και ενας στρατος μαθητων και ενηλικων που επιθυμουν το τελος του πολεμου και την αρμονικη συνυπαρξη ολων.



Ετσι λοιπον, αυτη η ιστορια τελειωσε οριστικα σημερα. Μετα απο το τελευταιο βιβλιο, παντα ειχα στο μυαλο μου "ενταξει, εχουμε τις ταινιες ακομα" και τωρα ομως...τι? Τιποτα. Τελος. Αλλα οπως ειπε και η Ροουλινγκ, "Καμία ιστορία δεν έχει λόγο ύπαρξης αν δεν υπάρχει κάποιος να την ακούσει. Γι' αυτό, σας ευχαριστώ όλους που υποστηρίξατε τα βιβλία και που κατασκηνώσατε εδώ. Οι ιστορίες που αγαπάμε περισσότερο ζουν μέσα μας για πάντα. Όποτε κι αν επιστρέψετε στο Harry Potter, είτε μέσα από τις σελίδες, είτε μέσα από την οθόνη, το Χόγκουαρντς θα είναι πάντα εδώ για να σας καλωσορίσει".

[spoiler για 2ο κομματι του 7ου βιβλιου]
 Ετσι, το 2ο μερος της ταινιας ειναι γεγονος πλεον, τα συναισθηματα ειναι αναμεικτα, μερικες διαφωνιες υπαρχουν οπως παντα, αλλα η εξοδος απο την αιθουσα ηταν με χαμογελο. Χαμογελο για τις υπεροχες σκηνες μαχης, τα εντυπωσιακα εφε, η αγαπη και η φιλια που φανηκαν τοσο πολυ μεσα απ την ταινια, οι δυνατοι και γεματοι συναισθημα διαλογοι, η μεταφορα της αγαπημενης σκηνης των αναμνησεων του Σνειπ που ηταν ακριβως οπως το εχω φανταστει, οι ηρωικες αποφασεις που πηραν ολοι, οπως και η πρωτοβουλια να βαλουν μια σκηνη που δεν υπαρχει μεσα στο βιβλιο, που ομως "κολλαει" υπεροχα με ολο το συνολο.

Οι σκηνες που επρεπε (κατα την γνωμη μου) να μεινουν ακριβως οπως ειναι στο βιβλιο, οπως οι αναμνησεις του Σνειπ, η τραπεζα, ο σταθμος Κινγκ Κρος, ο διαλογος της τριαδας με τον Αμπερφορθ ηταν οπως επρεπε, ενω σε αλλα σημεια οπως η μαχη, ο αποκεφαλισμος της Ναγκινι, η απομακρυνση του Σνειπ απο το καστρο, η σκηνη με το διαδημα στο δωματιο των ευχων και η σκηνη στην καμαρα με τα μυστηκα, ειχαν περισσοτερη "ελαστικοτητα" και ηταν αποφαση του σκηνοθετη και των σεναριογραφων πως θα κινηθουν.




Επισης μου εκανε μεγαλη εντυπωση το γεγονος οτι εδειχνε και πολλους χαρακτηρες ειτε απο το Ταγμα, ειτε καθηγητες οι οποιοι αναφερονται στο βιβλιο ενω στην ταινια θα μπορουσαν πολυ ευκολα να παραληφθουν.

Τελος,ειμαι 100% ικανοποιημενη απο τις 2 τελευταιες ταινιες (θεωρω πως η 6η ηταν η χειροτερη μεταφορα βιβλιου σε ταινια) και χαιρομαι που ειχα κολλησει και εγω ΧαριΠοτερομανια πριν απο περιπου 10-11 χρονια.